Ordonner - to arrange, organize; to prescribe
French verb conjugator > ordonner
Present | Future | Imperfect | Present participle | |||||
j' | ordonne | ordonnerai | ordonnais | ordonnant | ||||
tu | ordonnes | ordonneras | ordonnais | |||||
il | ordonne | ordonnera | ordonnait | Passé composé | ||||
nous | ordonnons | ordonnerons | ordonnions | Auxiliary verb | avoir | |||
vous | ordonnez | ordonnerez | ordonniez | Past participle | ordonné | |||
ils | ordonnent | ordonneront | ordonnaient | |||||
Subjunctive | Conditional | Passé simple | Imperfect subjunctive | |||||
j' | ordonne | ordonnerais | ordonnai | ordonnasse | ||||
tu | ordonnes | ordonnerais | ordonnas | ordonnasses | ||||
il | ordonne | ordonnerait | ordonna | ordonnât | ||||
nous | ordonnions | ordonnerions | ordonnâmes | ordonnassions | ||||
vous | ordonniez | ordonneriez | ordonnâtes | ordonnassiez | ||||
ils | ordonnent | ordonneraient | ordonnèrent | ordonnassent | ||||
Imperative | ||||||||
(tu) | ordonne | Verb conjugation pattern Ordonner is a regular -ER verb | ||||||
(nous) | ordonnons | |||||||
(vous) | ordonnez |
Source...